KARANFİL (Carnation):

Gülden sonra, kokusunun güzelliğiyle tanınan çiçeklerin en yaygınıdır. Çiçek meraklılarının çok sevdiği karanfil çeşitlerinin ıslah edilmesiyle elde edilen renk renk karanfiller bugün bütün dünyada bahçe ve saksılarda yetiştirilmektedir.

Karanfillerin senelik yetişenleri, ömürlü olanları vardır. Pesent adı verilen çin karanfili, Hüsnüyusuf senelik karanfillerin meşhurlarındandır.

Pesent Karanfili: Çin'den çıkmıştır.Çok süslü çeşitleri vardır. Yazın aralıksız çiçek açar. Bunun tohumları sonbaharda soğuktan korunan bir yere ekilebilir. Bitki ilkbaharda yerine dikilir. yahut nisanda ekilir, mayısta şaşırtma yapıldıktan sonra bir-iki yaprak olunca kök toprağı dökülmeyerek yerlerine dikilir.

Hüsnüyusuf (Diantus barbatus): Avrupa'dan çıkmıştır. Şair karanfili de denir. katmerli, katmersiz çeşitleri vardır. Çiçekleri toplu halde açılır. Görünüşü pek güzeldir. Yarım metre kadar boylanırlar. memleketimizde çok ekilir. Tohumla yetiştirilir. haziranda ekilen tohumlar şaşırtma yapıldıktan sonra yerlerine ekilir.

İspanya karanfili: Çin - Pesent karanfili arasında ömürlü bir türdür. İspanya karanfilinin boyu hüsnüyusuftan biraz yüksek ve tatlı kırmızı renktedir. İri çiçekleri salkımlar oluşturur. mayıstan hazirana kadar çiçeklenir.

Filon- Semperflorens: Bu bitki Hüsnüyusufla Çin karanfili arasında bir yer tutar. Çok dallı ve 40 cm. boyundadır. Oldukça iri çiçeklerinin çeşitli renkleri vardır. Bazıları düz renk, bazıları alacalı, çizgili, yahut 3 beneklidir. Mayıstan donlara kadar çiçeklendiğinden çok makbuldur.

Senelik, yada iki senelik karanfillerden sonra ömürlü karanfiller önemlidir. Bunlar günden güne ıslah edilerek katmerli, katmersiz, türlü renkli, yediveren, büyük küçük çiçekli çeşitleri elde edilmiştir. Başlıcaları şunlardır: Çiçekçi karanfili, Büyük çiçekli yediveren karanfili, Nis çoçuğu yediveren karanfili, Margarit karanfili gibi ...

KARANFİLİN ÇOĞALTILMASI:

Çelik: Karanfil fidanının yeni sürmüş dallarının mümkünse ökçeli olarak alınıp dikilmesiyle yapılır. Çelik alınacak bitkiler kuvvetli ve hastalıksız olmalı, çelikler dik dallardan alınmalıdır. Çelik yapma zamanı ağustostan şubata kadar sürer. Kışın sıcak camekana yapılmak icap ettiği halde yaz çelikleri açıkta yapışabilir. Camekanda yapılan çelikler bir yıl, açıkta yapılan lar ertesi yıl çiçeklenirler. alınan çelikler 6-8cm. boyunda olmalı ve yaprakları ortalarından kesilmelidir. 4-6 hafta sonra kökleşen çelikler saksılarda şaşırtma yapıldıktan sonra yerlerine konur, yada saksıda bırakılırlar. Çelikler yapıldıktan sonra hafif sulanır. Çünkü karanfil çelikleri çürümeye çok müsaittir.

Daldırma: Daldırması yazın yapılır. Çiçeksiz ana fidanın dalları koparılmadan toprağa yatırılır. Toprağa değen yerleri çakı ile biraz kesilir ve bir çatal ile toprağa tutturulur. Toprak, harçlı ve nemli tutulmalıdır.