LALE (Tulipe - Tulips):

Lale, en güzel, en zarif çiçeklerden biridir. Yüzlerce yıl önce, yurdumuzdan Hollanda'ya gönderilmiş, orada ıslah edilerek melezleme suretiyle çeşitleri arttırılmıştır.

Lalenin bütün çeşit ve renklerini saymaya imkan yoktur. Bugün yurdumuzda Hollanda'dan getirilen lale çeşitleriyle yeni yeni bahçeler açılmakta, eski kıymeti canlandırılmaktadır.

Lale tek bir sap çıkararak ucunda çan biçimi bir çiçek açar. Çok parlak renkte olanları, uçuk renkli olanlarından üstün tutulur.

Laleler en çok, suyu iyi süzen bütün sağlam topraklarda yetişirlerse de oldukça kumlu, hafif toprakları, çok havadar, aydınlık yerleri severler. Açık toprakta yetiştirilecekse, ekimden kasıma kadar 15-20'şer cm. aralıklarla 8-10 cm. derinliğe dikilmelidir.Saksıda yetiştirilecekse her saksıya 3 soğan dikilir, bu saksılar eylülde açıkta toprağa gömülür, 5 cm. toprakla örtülür. Kasımın on beşinden sonra saksılar limonluğa alınır.

Lale soğanları çok dayanıklıdır, bütün yıl toprakta kalabilirler; yalnız, yaprakları kuruyunca topraktan çıkarılıp yeniden dikilinceye kadar kuru bir yerde korumak daha doğru olur. Topraktan çıkarıldıkları zaman soğancıkları da ayrılır.

Lale tohumdan da yetiştirilebilir. Tohum mayıs - haziranda ekilir., ancak 4-5 yıl sonra çiçek verir. Tohumdan çıkan lalelerin ilk çiçekleriyle renklerine hükmetmemelidirİ çünkü, renkler henüz sabit değildir, ileriki yıllarda değişir.

Lalelerin ilkbahar çiçeklenmesinde bahçeler için önemli bir yeri vardır. her renkte karışık olarak dikilirse bütün güzellikleri bir araya toplanmış olur.

lale soğanları, olgunlaşmaları için, haziran sonuna kadar toprakta bırakılır. Topraktan çıkarılmaları için iyi bir hava seçilir. Soğancıklar, eski kökler çıkarıldıktan sonra başparmakla oğularak eski kabuklar düşürülür. Bu iş yapılırken, soğanları yaralamamak, güneşin ışığına karşı koymamak gerekir. Soğanlar yeteri kadar kuruduktan sonra içi gözlere ayrılmış kutulara konur. Bu kutuların her gözü numaralanır, lalelerin sınıfları, alfabe üzerine tertip edilerek, işaret edilir.

Lale soğanları yazın topraktan çıkarılmazsa, sonbaharda, ilk soğuklar başlayınca, kendiliklerinden toprağın derinliklerine kaçarlar. Baharda onları eski yerlerinde bulamazsınız. Çok derine kaçtıkları için, sap verip yükselmeleri uzun sürer, yaz ortasına doğru başka yerden çıkarlar. Bu arada, çürüyüp yok olanlarıda çoktur. Onun için bu değerli çiçeğin soğanlarını vaktinde topraktan söküp saklamalıdır.